Chrapanie u dzieci

Trzeci migdał znajduje się w gardle, za podniebieniem. Jeśli jest niewielki, wówczas jego obecność jest pozytywna, gdyż chroni organizm dziecka przed wnikającymi do dróg oddechowych zarazkami. Jeśli jednak jest zbyt duży, może być sprawcą wielu kłopotów. Nadmiernie przerośnięty trzeci migdał utrudnia dziecku prawidłowe oddychanie, ponieważ zaburza drożność noska i gardła.

Wtedy maluch może zacząć spać z otwartymi ustami i chrapać. Podobny proces zaobserwować można w trakcie zwykłego kataru, kiedy na skutek zablokowanego nosa dziecko chrapie w trakcie snu. Dźwięk chrapania wywołany jest drganiami wiotkich części gardła, przede wszystkim podniebienia miękkiego i języczka. W trakcie chrapania mogą także pojawić się tzw. bezdechy – bardzo niebezpieczne kilkusekundowe przerwy w oddychaniu. Nie należy lekceważyć tego rodzaju objawów u dziecka.

Zarówno chrapanie, jak i bezdechy świadczą o tym, że u dziecka dochodzi do niedotlenienia organizmu. W nocy występuje niedotlenienie wszystkich tkanek i narządów, w tym mózgu. Dzieci chrapiące rozwijają się wolniej niż dzieci zdrowe. Dzieci cierpiące dodatkowo na bezdech mogą mieć podwyższone ciśnienie tętnicze, zaburzone krążenie krwi w obrębie naczyń mózgowych, częstsze problemy z nauką i koncentracją.

Jeśli Twoje dziecko chrapie regularnie, konieczna jest konsultacja laryngologiczna i ocena drożności górnych dróg oddechowych. Najczęściej wykonywane jest badanie fibroskopowe zdecydowanie rzadziej badanie radiologiczne (zdjęcie rentgenowskie) Podczas badania fiberoskopowego przez nos wkłada się cienki endoskop z kamerą. W trakcie badania lekarz wraz z rodzicami i małym pacjentem mogą na ekranie ocenić wielkość migdałka. Dziecko powinno mieć też wykonane badanie nocne („badanie snu”) – nieinwazyjny pomiar wysycenia krwi tlenem w trakcie snu – w celu wykluczenia występowania bezdechów. W zależności od nasilenia dolegliwości możliwe jest dalsze obserwowanie dziecka, leczenie zachowawcze bądź operacyjne.

Zabieg usunięcia trzeciego migdałka jest bardzo bezpieczny, wykonuje się go rutynowo, a powikłania należą do rzadkości. Dziecko wraca do domu zazwyczaj w tym samym dniu, w którym przeprowadzany jest zabieg, a dolegliwości bólowe są minimalne. Prawidłowo wykonany zabieg powinien spowodować poprawę oddychania u dziecka, ustąpienie chrapania i bezdechów, zmniejszenie częstości występowania infekcji dróg oddechowych, a także infekcji uszu. Stwierdza się znaczne ograniczenie stosowania antybiotyków u dzieci po usunięciu trzeciego migdałka. Badania na dużych grupach dzieci pokazały, że w okresie po zabiegu usunięcia migdałka ogólny stan zdrowia ulega poprawie, a ilość koniecznych wizyt u lekarza zdecydowanie maleje. W badaniach naukowych potwierdzono, że dzieci po usunięciu trzeciego migdałka szybciej się rozwijają i osiągają lepsze wyniki w nauce.