Terapia miofunkcjonalna

Terapia miofunkcjonalna przebiega w sposób zaplanowany. Pacjent zostaje poddany leczeniu według bloków ćwiczeń logopedycznych. Ich celem jest aktywowanie mięśni twarzy tak, by możliwe stało się odzyskanie właściwej koordynacji aparatu mięśniowo-twarzowego. System ćwiczeń skonstruowany jest w formie piramidy – do kolejnego można przejść dopiero wtedy, gdy wcześniejsze zostanie dobrze przepracowane.

Na każdym etapie specjalista dokładnie wyjaśnia, na czym polega dane ćwiczenie, jak je poprawnie wykonywać, a następnie pracuje z pacjentem do momentu, w którym będzie on w stanie ćwiczyć samodzielnie. Dzięki temu możliwe staje się systematyczne, prawidłowe i rzetelne wykonywanie ich poza gabinetem – w domu lub innych sprzyjających warunkach.

Efektem terapii miofunkcjonalnej jest m.in. przywrócenie naturalnego stanu, w którym pacjent oddycha przez nos, a nie przez usta – zarówno w ciągu dnia, jak i podczas snu. Wykształcenie nawyku prawidłowej pracy mięśni twarzy, języka, podniebienia i gardła usuwa nieprawidłowości, które wcześniej były przyczyną utrudnionego przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Co więcej, terapia miofunkcjonalna pomaga zniwelować wady artykulacyjne, wykształca nawyk prawidłowego przełykania, a także usprawnia pracę języka, warg, policzków oraz mięśni ustno-twarzowych.

przez usta jest jedną z częstych przyczyn chrapania, a nawet bezdechów sennych. Nieprawidłowe ułożenie mięśni twarzy, gardła, języka itp. podczas snu powoduje zawężenie światła dróg oddechowych. W czasie nocnego odpoczynku mięśnie naszego ciała wiotczeją – dotyczy to także mięśniówki gardła. Chrapanie to nic innego, jak odgłos wibracji położonych zbyt blisko siebie tkanek, wprawionych w drgania przez wdychane i wydychane powietrze.

Terapia miofunkcjonalna może być stosowana zarówno jako główna metoda leczenia chrapania i bezdechów sennych, jak i pomocniczo. Samo zmniejszenie objętości oddechowej nie zawsze przynosi satysfakcjonujący efekt. Konieczne jest wzmocnienie mięśni gardła i języka. Okazuje się bowiem, iż mięśnie prążkowe, które biorą udział w mówieniu, jedzeniu i oddychaniu, pomagają też utrzymać drogi oddechowe otwarte w czasie snu. Gdy są zwiotczałe, same w sobie mogą zacząć blokować światło dróg oddechowych. Podobnie jak słabe mięśnie języka, który w czasie snu zapada się w kierunku gardła.

Co ciekawe, terapię miofunkcjonalną wykorzystują w swojej praktyce nie tylko laryngolodzy specjalizujący się w leczeniu zaburzeń snu, ale też m.in. dentyści i ortodonci, a także logopedzi. Leczenie to okazuje się skuteczne zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Nie istnieje górne ograniczenie wieku – terapię miofunkcjonalną stosuje się od 6. roku życia.

Usunięcie migdałków podniebiennych to w wielu przypadkach najskuteczniejsza metoda leczenia przerostów powstałych po licznych infekcjach. Gdy zlikwidowana zostanie mechaniczna przeszkoda w gardle, która utrudnia oddychanie, przełykanie, a nawet prawidłową artykulację głosek, znika także przyczyna m.in. chrapania i bezdechów sennych.

Okazuje się jednak, iż samo wycięcie migdałków nie zawsze przynosi trwały efekt. Mniej więcej po roku od zabiegu średnio co trzeci rodzic zauważa pogorszenie stanu zdrowia dziecka. Zaczyna ono znów chorować, chrapać i zmagać się z powikłaniami, takimi jak m.in. zapalenie ucha. Dzieje się tak m.in. ze względu na nawykowe oddychanie przez usta. Konsekwencją takiego stanu rzeczy są zaburzenia drożności nosa, odrastanie migdałka, a także problemy natury ortodontycznej.

Aby zapobiec nawrotom uciążliwych objawów, coraz częściej stosuje się właśnie terapię miofunkcjonalną. Dzięki ćwiczeniom logopedycznym dziecko uczy się prawidłowego oddychania. O ile bowiem człowiek dorosły jest w stanie świadomie kształtować pewne nawyki – zmieniać nawet te zakorzenione od dawna – o tyle w przypadku dziecka jest to często niemożliwe. Tylko regularne, konsekwentne i pełne ćwiczenia w ramach terapii miofunkcjonalnej pozwalają utrwalić u małych pacjentów dobre nawyki.

Jednocześnie terapia miofunkcjonalna po wycięciu migdałków działa pozytywnie także w innych zakresach. Zapobiega wykształcaniu się wad wymowy i pomaga leczyć te już istniejące. W okresie intensywnego wzrostu zapobiega powstawaniu wad zgryzu. Ćwiczenia należą do metod całkowicie naturalnych, dzięki czemu są bezpieczne i skuteczne. Nie są też skomplikowane i nie wymagają od małego pacjenta wysiłku ponad miarę. Z tego względu metoda ta z roku na rok cieszy się coraz większą popularnością.